Kondycja kierowcy ma bardzo duże znacznie zarówno dla niego samego, jak i innych uczestników ruchu drogowego. Często bywa tak, że kierowcy dbają traktują swoje organizmy tak, jakby były niezniszczalne. Uważają, że świetny samochód i energetyczne napoje zapewnią mu wszystko, czego potrzeba do bezpiecznej jazdy.

Tymczasem zagrożenia komfortu pracy kierowcy mogą mieć charakter fizyczny i psychiczny. Każdy dyskomfort wpływa na bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego, gdyż oddziałują na sprawność kierującego.
Zagrożenia fizyczne komfortu kierowcy mogą być wywołane ruchomymi elementami obsługiwanych pojazdów, innymi środkami transportowymi, ostrymi, wystającymi elementami pojazdów, częściami spadającymi, śliską, nierówną nawierzchnią, ograniczoną przestrzenią (np. wejścia na skrzynię pojazdu lub do kabiny pojazdu ciężarowego), hałasem, drganiami, mikroklimatem.

Kierowca, zwłaszcza prowadzący pojazd przez wiele godzin, jest narażony na fizyczne przemęczenie, przeciążenie układu mięśniowo-szkieletowego. Dlatego tak istotna jest prawidłowa pozycja i ustawienie właściwej odległości fotela kierowcy od pedałów sterujących oraz od koła kierownicy. Odległość fotela od pedałów sterujących to tzw. wymiar dolny, który jest właściwy wówczas, kiedy po wciśnięciu sprzęgła lewą nogą pozostawała ona lekko ugięta w kolanie, ale swobodnie spoczywała na siedzisku. W razie zderzenia siła uderzenia nie przenosi się wówczas na biodro, dzięki czemu ryzyko uszkodzenia ciała kierowcy jest mniejsze. Odległość oparcia fotela od koła kierownicy do wymiar górny, który jest właściwy wtedy, gdy lekko ugiętą ręką można chwycić najbardziej oddalony punkt kierownicy, zaś plecy kierowcy przylegają dokładnie do oparcia fotela.
Liczne badania potwierdzają, że najpoważniejszym problemem zagrażającym bezpieczeństwu w transporcie drogowym jest przemęczenie kierowców.

Zmęczenie jest klasyfikowane ze względu na to, w których miejscach następują zmiany czynnościowe oraz ze względu na jego intensywność i długość trwania. Dlatego wyróżnia się:
- zmęczenie mięśniowe,
- zmęczenie narządu wzroku,
- zmęczenie narządu słuchu,
- zmęczenie ostre,
- zmęczenie podostre,
- zmęczenie przewlekłe,
- znużenie.

Powoduje ono spowolnienie reakcji, obniżenie czujności, utrudnienie w przetwarzaniu informacji, zaburzenia pamięci krótkotrwałej. Skutki przemęczenia fizycznego są porównywalne ze skutkami spożycia alkoholu.

Na zmęczenie w czasie prowadzenia pojazdu wpływa długotrwałe napięcie uwagi, śledzenie powtarzających się sygnałów, powtarzanie zadań. Prowadzi to do znużenia, którego doświadcza każdy kierowca. Ono z kolei zwiększa ryzyko kolizji.

Zmęczenie jest też związane z niedoborem snu, ale także z tzw. krytycznymi godzinami, gdy spada aktywność funkcji fizjologicznych. Są to:
- 24:00-06:00, czyli wpływ rytmu dobowego,
- 12:00-16:00, czyli 5 godzin po rozpoczęciu dziennej aktywności,
- dwie pierwsze godziny prowadzenia pojazdu, zwłaszcza wtedy gdy kierowca przecenia swoje możliwości,
- dwie ostatnie godziny jazdy, gdy zmęczony kierowca chce jak najszybciej dotrzeć do celu.

W odniesieniu do zmęczonego kierowcy stosuje się określenie trybu jazdy bez uwagi. Przede wszystkim traci on zdolność oceny prędkości. Takiemu zjawisku sprzyja otoczenie przewidywalne i z perspektywy prowadzącego bezpieczne takie jak np. dobrze znana trasa. Inny stan związany z przemęczeniem za kierownicą to hipnoza autostradowa typowa dla długiej jazdy. Ponadto na zmęczenie wpływają:

- ciężkostrawne posiłki spożywane przed podróżą,
- napoje o wysokiej zawartości kofeiny,
- leki przeciwbólowe i antyalergiczne,
- zła wentylacja w pojeździe,
- rezygnacja z drzemki gdy pojawia się senność,
- rezygnacja z przerw w podróży.